Quantcast
Viewing all 159 articles
Browse latest View live

H Λήδα και ο κύκνος - Leda and the Swan




Μια μυθική εκδοχή θέλει τη Λήδα να είναι μια όμορφη βασιλοπούλα, κόρη του βασιλιά της Αιτωλίας Θέστιου και σύζυγος του βασιλιά της Σπάρτης Τυνδάρεω.
 Μια ημέρα ο Δίας την είδε στις όχθες του Ευρώτα και ξετρελάθηκε με την ομορφιά της. Ο ακατανίκητος πόθος του τον οδήγησε στην Αφροδίτη η οποία και πρόθυμα τον βοήθησε. Μεταμορφώθηκε ο Δίας σε έναν όμορφο κύκνο,  και η Αφροδίτη σε έναν μεγάλο αετό που κυνηγούσε να κατασπαράξει τον δυστυχή κύκνο ο οποίος ζήτησε προστασία στην αγκαλιά της Λήδας η οποία και τρυφερά αγκάλιασε τον κύκνο για να τον προστατεύσει.
 Μετά από 9 μήνες ο Κύκνος γέννησε δυο αυγά, από το ένα βγήκε ο ο Πολυδεύκης και η ωραία Ελένη και από το άλλο ο Κάστωρ και η Κλυταιμνήστρα.

 Υπάρχουν και άλλες εκδοχές παραπλήσιες.















Φιγούρα από Αττικό αγγείο
Μουσείο Λούβρου



Λήδα και ο Δίας με μορφή κύκνου
Ρωμαϊκό αντίγραφο Ελληνικού πρωτοτύπου του 4ου αιώνα π.Χ.
Μουσείο Καπιτωλίου στη Ρώμη



Χρυσό δακτυλίδι του 2ου αιώνα π.Χ. από τη Θεσσαλία
Μουσείο Μπενάκη






Ρωμαϊκό αντίγραφο ελληνικού έργου του 1ου π.Χ. αιώνα
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Βενετίας




Λεπτομέρεια




Μαρμάρινο ανάγλυφο του 2ου αιώνα μ.Χ.
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθήνας






Ψηφιδωτό Ρωμαϊκής εποχής στο Ιερό της Αφροδίτης στη Πάφο της Κύπρου





Τοιχογραφία
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στη Νάπολη





Giovanni Battista Palumba (1510)




Αυγουστίνος Βενετσιάνο (1490 - 1540)




Vincent Sellaer (1490 - 1564)





Pantormo (1513)

















Cornelis Bos (1530 - 50)
Μουσείο Λούβρου











Λήδα





Κορέτζιο (1532)






Bartolomeo Ammannati (1535)
Μουσείο Φλωρεντίας





Vincent Sallaer (1540)




Bacchiacca (1494 - 1557)
Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης










Κέρμα του Antonio Abondio (1538 - 1591)











Ρούμπενς (1598-1602)







Joseph Heintz (1605)





Jacques Satrazin (1640-50)
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη




Michel Anguier (1654)



Joseph Werner (1682)





Lean Thierry (1717)
Μουσείο Λούβρου






Antoine Coypel (1661 - 1722)






Φρανσουά Λεμουάν (1688 - 1737)















Giambettino Cignaroli (1706 - 1770)





Ζαν Λουί - Τεοντόρ Ζερικό (1816 - 17)
Μουσείο Λούβρου




Μετά Letthiere - Auguste Gaspard Louis Boucher (1805)
Μουσείο Μπρούκλιν 





Francois Edouard Picot (1832)





Leon Riesener (1841)







Jean Jacques Feuchere (1840 - 50)
Χαλκός







Paul Prosper Tillier (1860)




Auguste Clesinger (1864)
Μουσείο Picardie στη Γαλλία





Jean Baptiste Clesinger (1814 - 1883)
Χαλκός





Louis Frederic Schutzenderger (1825 - 1903)





Χάινριχ Χόφμαν (1824 - 1911)





Emmanuel Benner (1836 - 1896)






Γκιστάβ Μορό (1875)








Vittorio Caradossi (1875)





Emile Auguste Hublin (1830 - 1891)





Heinrich Lossow (1840 - 1897)





Cesare Sighinolfi (1869)
Ανάκτορο Αγιούδα στη Λισαβόνα Πορτογαλίας




Albert Ernest (1870)




Γκιστάβ Μορό (1875)





Λήδα
Γκιστάβ Μορό (1880)







Κρήνη της Λήδας και του Κύκνου (1880)
Παλιό Δημαρχείο Φουντσάλ στη Μαδέρα





Maurice Ferrary (1898)




Λεπτομέρεια



Leon Francois Comerre (1908)





Francis Derwent Wood (1912)




Tony Robert Fleury (1912)




Paul Beckert (1912)




Rudolph Tagners (1916 - 17)
Μουσείο Rudolph Tagners στη Δανία



Κλιμτ (1917)






Nicholas Kalmakoff (1917)






Nicholas Kalmakoff (1917)






Tade Styka (1922)





Creator Jerzy Hulewics (1928)




Jeff Wack 1880 - 1933




Louis Icart (1934)




Paul Matthias Padua (1935)





Λήδα











Cy Twombly (1962)
Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης στη Νέα Υόρκη





Betty Dodson (1969)




Betty Dodson (1971?)




Λήδα στον κόλπο
Adam Miller (1979)






Angelo Basso (1986)




Angelo Basso (1993)





Angelo Basso





Angelo Basso 





Cornelis le Mair (1994)







Janet Brooks Gerloff (2002)






Μελαγχολία
Dino Valss (2003)





Λήδα
Katarina Ali (2004)




Lucio Bubacco (2004)
Γυαλί Μουράνο 





Michael Bergh (2009)




Alexey Golovin (2012)





Kris Kuksi (2014)
Γλυπτό - Μικτή τεχνική 




Tomasz Rut 





Αντόνιο Γκερέρο 










Λήδα
Bruno di Maio 






Giovanni Rapiti








Alexander voronkov




Senge Marchennikov





Senge Marchennikov




Michael Rarkes





Natalie Richy






David Michael Bowers





Γλυπτό του Γερμανού Beter Lenk
Κήπος σε Λουντβιχσχάφεν Γερμανίας



Το ίδιο στη Βυρτεμβέργη



Clarisse Levy 
Μπρούτζος






Κήπος στο Παλάτι Λούντβιχσμπουργκ στη Γερμανία





Jules Roulleau
Μουσείο Πικαρδία - Αμιέν στη Γαλλία



Λεπτομέρεια





Φαέθων Γρυπάρης
Ορείχαλκος 

Karolin Donst 




Tim Wetherell
Μπρούτσος



Η διαμόρφωση του έργου με πηλό 






Μουσείο Scindia στην Ινδία









Ανάκτορο Τσβίνγκερ στη Δρέσδη 





Νυχτερινή πτήση
Άγαλμα του Michael Rarkes




Antonio Canova



Ο Αντόνιο Κανόβα (1757 - 1822) γεννήθηκε σε ένα μικρο χωριό, το Ποσάνιο στο Τρεβίζο της Ιταλίας.
 Σε ηλικία των τριών ετών έχασε τον πατέρα του και μεγάλωσε με τη φροντίδα του παππού και της γιαγιάς του. Σε κάποια επαφή με τη γλυπτική ήρθε από παιδί στο εργαστήριο του παππού του ο οποίος είχε και κάποιες γνώσεις σχεδίου και αρχιτεκτονικής και ασχολείτο με έργα κυρίως με πέτρα, όχι με ιδιαίτερη καλλιτεχνική αξία.
 Τα πρώτα μαθήματα γλυπτικής τα πήρε κοντά στον φημισμένο γλύπτη της εποχής Τζουζέππε  Μπερνάρντι για δυο χρόνια και μετά τα 15 του και σε άλλους γλύπτες.
 Έζησε και εργάστηκε στη Ρώμη, στο Λονδίνο, αρκετά χρόνια στη Βιέννη και στο Παρίσι μετά από πρόσκληση του ίδιου του Ναπολέοντα.
 Μα υλικό το μάρμαρο προσπέρασε το Μπαρόκ στη γλυπτική και έκανε το όνομά του συνώνυμο με το νεοκλασικισμό στη γλυπτική.












Ορφέας και Ευρυδίκη (1776)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία





Ορφέας (1776)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία




Ορφέας 
Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη

Το Μουσείο Ερμιτάζ, όπως και άλλα Μουσεία σε μικρότερο βαθμό, εκθέτει και πιστά αντίγραφα γλυπτών που βρίσκονται αλλού.





Ευρυδίκη (1776)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία





Δαίδαλος και Ίκαρος (1777 - 79)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία





Νύμφες παίζουν αστραγάλους (1779 ή 1799)







Ο Απόλλων στέφει τον εαυτό του (1781 - 82)
Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες 






Θησέας και Μινώταυρος (1781 - 83)
Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο





Έρωτας και Ψυχή (1786 - 93)
Μουσείο Λούβρου





Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Αυτοπροσωπογραφία (1790)
Λάδι σε καμβά 






Πορτρέτο του Amadeo Svajer (1790s)
Λάδι σε καμβά 






Τάφος του Πάπα Κλήμη ΧΙΙΙ (1792)
Βασιλική Αγίου Πέτρου στο Βατικανό






Λεπτομέρεια






Άδωνις και Αφροδίτη (1794)
Μουσείο Τέχνης και Ιστορίας στη Γενεύη





Πίσω όψη







Μνημείο του ναύαρχου Angelo Emo (1795)
Ναυτικό Μουσείο Ιστορίας στη Βενετία






Τρέφοντας πεινασμένους (1795 - 76)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία




Διδαχή άγνοιας (1795 - 76)
Μουσείο Κορέρ στη Βενετία






Ηρακλής και Λίχας (1795 - 96)
Εθνική Πινακοθήκη Μοντέρνας Τέχνης στη Ρώμη 






Ήβη 
Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη (αντίγραφο)

Η Ήβη ήταν κόρη του Δία και της Ήρας.
 Θεά της νεότητας και οινοχόος του Δία, εξ ου και τα αναγκαία για το κέρασμα





Ήβη (1796 - 1817)
Μουσείο Κανόβα στο Ποσάνιο του Τριβέζο 







Έρως και Ψυχή (1796 - 1800)
Μουσείο Λούβρου





Τάφος της Δούκισσας Μαρίας Χριστίνας της Τσεχίας (1798 - 1805)
Άγιος Αυγουστίνος στη Βιένη 







Λεπτομέρεια





Οι τρεις Χάριτες χορεύοντας (1799)
Τέμπερα σε χαρτί
Μουσείο Κανόβα στο Ποσάνιο του Τριβέζο





Ο Ναπολέων ως ειρηνοποιός (1803 - 06)
Μουσείο Ουέλινγκτον στο Λονδίνο







Περσέας με το κεφάλι της Μέδουσας (1804 -06)
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη





Προτομή του Πάπα Πίου VIII (1804 - 07)
Μουσείο Βατικανού 






Πορτρέτο του Πάπα Πίου VII με τα άμφια του 




Λετίτσια Ραμολίνο Βοναπάρτη (1804 - 07)





Η Παολίνα Μποργκέζε ως Αφροδίτη νικήτρια (1804 - 1808)
Μουσείο Μποργκέζε στη Ρώμη






Θησέας και Κένταυρος (1804 -19)
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιένη 





Έκτορας και Αίαντας (1808 - 16)
Palazzo Treves στη Βενετία






Μνημείο του δραματουργού και ποιητή Βιτόριο Αλφιέρι (1810)
Εκκλησία Σάντα Κρότσε στη Φλωρεντία 





Η Μαρία Λουίζα της Αυστρίας ως Κονκόρντια - Θεά της αρμονίας (1811 - 14)
Εθνική Πινακοθήκη της Πάρμα





Τρεις Χάριτες (1814 - 17)
Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο








Πάρις (1816)
Νέα Πινακοθήκη στο Μόναχο




Παλαμήδης (1819)
Βίλα Καρλότα στη Λίμνη Κόμο 





Μετανοούσα Μαγδαληνή (1915 - 20)
Λευκό Παλάτι στη Γένοβα





Αφροδίτη και Άρης (1817 - 22)
Ανάκτορα Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο






Αφροδίτη Ιταλίδα (1819 ή 1912)
Παλάτσο Πίτι στη Φλωρεντία





Ενδυμίων κοιμώμενος (1819 - 1822)
Αρχοντικό Chatsworth στην Αγγλία 





Λεπτομέρεια





Χορεύτρια με το δάχτυλο στο πιγούνι (1819 - 1823)
Εθνικό Μουσείο Τέχνης στην Ουάσινγκτον 





Νύμφη κοιμωμένη (1820)
Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο




Πίσω όψη 






Ανδριάντας του 1ου προέδρου των Η.Π.Α. Τζορτζ Ουάσινγκτον (1821)
Μουσείο Ιστορίας στη Νότια Καρολίνα 






Ναϊάδα - Νύμφη (1819 - 22)
Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης στη Νέα Υόρκη






Πίσω όψη



Η θυσία του Ισαάκ (1821 -22)
Πινακοθήκη Ακαδημίας της Βενετίας





Κάιν και Άβελ (1821 - 22)
Πινακοθήκη Ακαδημίας της Βενετίας





Ευαγγελισμός της Θεοτόκου (1821 -22)
Πινακοθήκη Ακαδημίας της Βενετίας




Παρθένα Βεσταλίνα 
Αρχαία Ρωμαϊκή ιέρεια εστιάδα 






Προτομή του Κόμη Leopoldo Cicognara (1822)






Κεφαλή της Έλεν 





Genio




Προτομή του Φραγκίσκου Ι της Αυστρίας


Ο Απόλλων εμπνέει


Η μυθολογική περιπλάνηση του Απόλλωνα τον θέλει αιώνιο έφηβο. Θεό των οραμάτων, του καθαρού φωτός που δίνει ζωή, Θεό των καλλών τεχνών και του πολιτισμού και εχθρό του σκότους, της βαρβαρότητας και της αμάθειας.
Γεννήθηκε στη Δήλο μαζί με την δίδυμη αδελφή του  Άρτεμη.
 Η μητέρα τους Λητώ κατέφυγε στο νησί  κυνηγημένη από την οργή της Ήρας μιας και είχε σμίξει
με τον Δια.
 Η Ήρα μη μπορώντας να τιμωρήσει τον παντοδύναμο Δία για τα συζυγικά του παραστρατήματα, έστρεψε την οργή της προς την Λητώ εμποδίζοντας τον τοκετό. Η Ήρα κρατούσε στον Όλυμπο την θεά των αίσιων τοκετών Ειλειθυία, με την  βοήθεια όμως της Δήμητρας, της Αθηνάς και της Αφροδίτης μετά από πολλές δυσκολίες, η Λητώ έφερε στον κόσμο δυο πανέμορφα μωρά πρώτα η Άρτεμις και μετά ο Απόλλων.
 Με το που γεννήθηκε ο Απόλλωνας η Θέμιδα που βοηθούσε και αυτή, έδωσε στο μωρό να γευτεί νέκταρ και αμβροσία κάτι που μεταμόρφωσε αμέσως το μωρό σε έναν πανέμορφο Θεό έτοιμο να ξεκινήσει για τον Όλυμπο.
 Όταν έφτασε στον Όλυμπο ο πατέρας του Δίας του χάρισε μια λύρα, την οποία δεν αποχωρίστηκε ποτέ,και στήθηκε μια  μεγάλη γιορτή για χάρη του.
 Ανάμεσα σε αυτούς που κατάτρεχαν την εγκυμονούσα Λητώ για να μην γίνει ποτέ ο τοκετός, ήταν και ο φοβερός δράκος  Πύθωνας.
  Μετά την γέννηση ο Πύθωνας πήγε στους Δελφούς και για εκδίκηση σκότωνε τους ανθρώπους και ρήμαζε τα πάντα. Ο Απόλλων τον σκότωσε και οι κάτοικοι  έχτισαν το Μαντείο των Δελφών και θέσπισαν αγώνες προς τιμή του.



Ο Απόλλων σκοτώνει τον πύθωνα 
Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης





O Απόλλωνας και Πύθωνας 
Μουσείο Λούβρου





Ο Απόλλων νικητής πάνω από τον Πύθωνα
Pietro Francavilla (1591)
Μουσείο Τέχνης Walters στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α.





Απόλλων και Πύθωνας
Cornelis de Vos (1636 - 38)
Μουσείο Πράδο στη Μαδρίτη


 Η Νιόβη ήταν μια βασιλοπούλα από την Φρυγία και σύζυγος του Θηβαίου Αμφίονα και πολύτεκνη μητέρα 14 παιδιών που ευτύχησε να δει τις  εφτά πύλες της Θήβας να έχουν τα ονόματα των κοριτσιών της.
 Κάποια ημέρα  η Νιόβη υπερηφανεύτηκε για την ευγονία της σε σχέση με την Λητώ που δεν είχε παρά ένα μόνο  ζεύγος διδύμων παιδιών.
 Η Λητώ που το έμαθε, οργίστηκε και ζήτησε από τα παιδιά της να τιμωρήσουν την υπερηφάνεια της θνητής.
 Σε αυτόν τον όλεθρο για την ύβρι τα θανατηφόρα αλάνθαστα βέλη της Αρτέμιδας είχαν στόχο τις κόρες, του Απόλλωνα τους γιους.


Απόλλων και Άρτεμις τιμωρούν την Νιόβη και τα παιδιά της 
Abraham Bloemaert (1591)






Τα παιδιά της Νιόβης χτυπημένα από τα βέλη της Αρτέμιδας και του Απόλλωνα 





Η Νιόβη και τα παιδιά της 
 Μουσείο Ουφίτσι στην Φλωρεντία της Ιταλίας
Ρωμαϊκά αντίγραφα Ελληνικών πρωτοτύπων 3ου και 2ου αιώνα π.Χ.



Τα παιδιά της Νιόβης



Λεπτομέρεια













 Ο Μαρσύας ήταν ένας Σάτυρος από τη Φρυγία, ο οποίος έπαιζε αριστοτεχνικά τον αυλό του. Κοκορευόταν για τις μουσικές του ικανότητες και με μεγάλη έπαρση προκάλεσε τον Απόλλωνα σε έναν μουσικό αγώνα. Στον αγώνα όπου ο Θεός νίκησε με τη λύρα του, κριτές ήταν οι Μούσες και ο Μίδας. Η τιμωρία για την ύβρι του Μαρσύα ήταν να γδαρθεί ζωντανός. Το αίμα του έγινε το ομώνυμο ποτάμι στην οροσειρά Τμώλος στη Μικρά Ασία όπου και έγινε η μουσική μονομαχία.



Το μαρτύριο του Μαρσύα
Ρωμαϊκό αντίγραφο Ελληνικού πρωτοτύπου του 330 π.Χ.
Μουσείο Λούβρου









Ο διαγωνισμός του Απόλλωνα με το Μαρσύα
Χαλκογραφία (1543)
Μητροπολιτικό Μουσείο Νέας Υόρκης






Απόλλων και Μαρσύας
Πάνελ σαρκοφάγου (290 - 300 μ.Χ.)
Μουσείο Λούβρου




Foggini Giovanni Battist
Μπρούτζος (1710 - 1720)



Antonio Corradini (1720)
Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο



Giuseppe Cammarano (1766 - 1850)










Jusepe de Ribera (1637)




Jusepe de Ribera (1637)




Απόλλων και Μαρσύας
Giovanni Battista Langetti (1660)






Απόλλων και Μαρσύας
Μουσείο Βατικανού







Απόλλων και Μαρσύας




Ο Απόλλων γδέρνει τον Μαρσύα





Απόλλων και Μαρσύας
Πινακοθήκη Ακαδημίας στη Βενετία





Carle van Loo (1735)
Σχολή Καλών Τεχνών στο Παρίσι



 Κάποτε ο Απόλλωνας χλεύαζε τον Θεό Έρωτα ο οποίος και εξοργίστηκε. Για να τον τιμωρήσει φρόντισε να βρεθεί κοντά στην  πανέμορφη νύμφη Δάφνη, κόρη της Γαίας, και με ένα χρυσό του βέλος έκανε τον Απόλλωνα να ξετρελαθεί με την ομορφιά της Δάφνης. Η Δάφνη σαν νύμφη της Αρτέμιδος ήταν πιστή στην αγνότητα αλλά ο θεός καλού κακού την πέτυχε και με ένα μολυβένιο βέλος του, που διώχνει μακριά τον έρωτα. Μάταια ο Απόλλωνας προσπαθούσε και ξαναπροσπαθούσε να την αγγίξει τρέχοντας, κάποια στιγμή που η Δάφνη είχε κουραστεί από το πολύ τρέξιμο ζήτησε την βοήθεια της μητέρας της η οποία άνοιξε την αγκαλιά της και την πήρε και στην θέση της έβαλε ένα δαφνόδεντρο. Αποκαμωμένους ο Απόλλωνας κατάλαβε ότι ο μεγάλος ερωτάς του δεν έχει καμία τύχη. Έκοψε  ένα κλαδί,  το έκανε ένα δάφνινο στεφάνι και το φόρεσε στο κεφάλι του.



Απόλλων και Δάφνη
 Γκαλερί Μποργκέζε 








Ο Απόλλων τρέχει να πλησιάσει τη Δάφνη
Γλυπτό του Guillaume Caustou του πρεσβύτερου (1714)
Κήπος στο Μουσείο του Λούβρου




Ο Απόλλων κυνηγά τη Δάφνη
Cornelis de Vos (1630)
Μουσείο Πράδο





Απόλλων και Δάφνη
 Τιέπολο (1744-45)






Απόλλων ακολουθώντας τη Δάφνη 
Τιέπολο (1755 - 60)
Εθνική Πινακοθήκη Ουάσινγκτον 






Απόλλων και Δάφνη


 Αν και η ομορφιά του Απόλλωνα ήταν κατά γενική ομολογία απαράμιλλη, η ερωτική του ζωή ήταν γεμάτη αποτυχίες. Ο Θεός ερωτεύτηκε παράφορα  την Κασσάνδρα, κόρη του βασιλιά της Τροίας Πρίαμου. Η Κασσάνδρα δεν τον ήθελε και αυτός για να την καταφέρει της έταξε ότι θα της χάριζε την μαντική ικανότητα. Μετά την πρώτη τους συνεύρεση η Κασσάνδρα απογοητεύτηκε και τον έδιωξε κακήν κακώς.Ο Θεός τήρησε την υπόσχεσή του, της έδωσε την μαντική ικανότητα αλλά εκνευρισμένος για την απόρριψη, έκανε και τα λεγόμενα της να μην τα πιστεύει κανένας.



Η Κασσάνδρα ζητά την προστασία της Αθηνάς για να μετριάσει την κατάρα του Απόλλωνα
Αϊμέ Μιλέ (1877)
Κήπος Τουιλερί στο Παρίσι












Κασσάνδρα
Γλυπτό της Claudia Cohen
Καλιφόρνια 





Κασσάνδρα
Peter Mandl (1996)
Χόλβικεν Σουηδία




 Η βασιλοπούλα της Αιτωλίας Μάρπησσα με την οποία είχε ξελογιαστεί ο θεός, όταν βρέθηκε μπροστά στο δίλημμα, ποιον θα διάλεγε για σύντροφο της ζωής της, αντί για τον πανέμορφο Θεό διάλεξε έναν κοινό θνητό, τον   Ίδα.
 Στην σθεναρή διεκδίκηση αυτή της όμορφης βασιλοπούλας μεταξύ ενός Θεού και ενός θνητού την λύση έδωσε ο Δίας, ο οποίος σοφά ρώτησε την ίδια ποιόν από τους δυο θέλει.

O Δίας χωρίζει τη Μάρπησσα μαζί με τον Ίδα από τον Απόλλωνα 
480 π.Χ.- Κρατική αρχαιολογική συλλογή Γερμανίας



 Ο Θεός ερωτεύτηκε και τον Υάκινθο, έναν όμορφο θνητό. Μια ημέρα όμως εκεί που ασκούνταν στην δισκοβολία, ο άνεμος Ζέφυρος που ζήλευε τον Απόλλωνα μιας και διεκδικούσε τον Υάκινθο για τον εαυτό του, έσπρωξε τον δίσκο και σκότωσε τον Υάκινθο. Ο θλιμμένος θεός από τον άδικο χαμό μεταμόρφωσε το πτώμα του σε ένα όμορφο λουλούδι.





Απόλλων και Ζέφυρος 
Pietro Francavilla (1577)
Μουσείο Βικτορίας και Αλβέρτου στο Λονδίνο










Ο θάνατος του Υάκινθου 
Nicolas Rene Jollain (1769)
Ανάκτορο Βερσαλιών





Ο θάνατος του Υάκινθου 
Τιέπολο (1752-53)





Ο Απόλλωνας παίρνει στον ουρανό τον Υάκινθο





***






Ναός του Επικούρειου Απόλλωνα
Χτίστηκε στη Φιγαλία από τον Ικτίνο (420 - 410 π.Χ.)
Οι κάτοικοι έχτισαν το ναό εκφράζοντας την ευγνωμοσύνη τους για την βοήθεια του Θεού να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης,





Μάχη μεταξύ Λαπιθών και Κενταύρων
Στο κέντρο της σύνθεσης δεσπόζει ο Απόλλωνας
Δυτικό αέτωμα από το ναού του Δία στην Ολυμπία
Ελεφαντόδοντο (470 - 456 π.Χ.)
Μουσείο Ολυμπίας





Απόλλων και Άρτεμις (50 π.Χ)
Μουσείο Τέχνης Walters στη Βαλτιμόρη των Η.Π.Α.





Απόλλων του Μπελβεντέρε.
 Ρωμαϊκό αντίγραφο ενός χάλκινου πρωτοτύπου του 4ου αιώνα π.Χ
Μουσείο Βατικανού



Απόλλων ο σαυροκτόνος 
Ρωμαϊκό μαρμάρινο αντίγραφο, μπρούντζινο πρωτοτύπου του Πραξιτέλη (350 - 340 π.Χ.)
Μουσείο Λούβρου








Ο Απόλλων με τη λύρα του
Μουσείο Καπητωλείου στη Ρώμη
Αντίγραφο πρωτοτύπου του Έλληνα γλύπτη Τιμαρχίδη (Τέλος 2ου αρχές 1ου αιώνα π.Χ.) 






Άγαλμα του 2ου αιώνα μ.Χ. από τη Κυρήνη της Λιβύης 
Αντίγραφο πρωτοτύπου του Έλληνα γλύπτη Τιμαρχίδη (Τέλος 2ου αρχές 1ου αιώνα π.Χ.)
Βρετανικό Μουσείο





Αντίγραφο πρωτοτύπου του Έλληνα γλύπτη Τιμαρχίδη (Τέλος 2ου αρχές 1ου αιώνα π.Χ.)
Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στη Νάπολη



Ρωμαϊκό αντίγραφο Ελληνικού αγάλματος του 1ου αιώνα μ.Χ.
Εθνικό Ρωμαϊκό Μουσείο στη Ρώμη






Απόλλων με τη λύρα του
Κήπος Βερσαλιών





Απόλλων και νύμφες
Girardon Francois (1666-73)
Πάρκο Βερσαλιών στη Γαλλία





Πάρκο στο Ανάκτορο των Βερσαλιών




Κρήνη του Απόλλωνα
Γλυπτό του Jean Baptiste Tudy (1668 - 71)










Ο Απόλλων στέφει τον εαυτό του
Μουσείο Πολ Γκετί στο Λος Άντζελες 






Απόλλων, Ποίηση και Μουσική
Αϊμε Μιλέ (1869)
Οροφή Όπερας του Παρισιού





Ανδριάντας του Απόλλωνα 
Γλυπτό του Λεωνίδα Δρόση
 Δημιουργήθηκε το 1870 και τοποθετήθηκε στην Ακαδημία Αθηνών το 1881


***


Στοά του Απόλλωνα στο Λούβρο

 Δημιουργήθηκε το 1602 περίπου από τη Μαρία των Μεδίκων σύζυγο του Ερρίκου Δ΄ και αρχικά προοριζόταν για εκθέματα που έχουν να κάνουν με τους ανώτατους άρχοντες. Το 1661 η αίθουσα καταστράφηκε από πυρκαγιά για να αποκατασταθεί αρκετά χρόνια μετά.

                                                           

Είσοδος Γκαλερί του Απόλλωνα
Μουσείο Λούβρου






Οροφή




Οροφή





























Ο Απόλλωνας σκοτώνει τον Πύθωνα
Ντελακρουά 1850-51)
















Ανάκτορο του Πρίγκιπα-Επισκόπου στο Βίρτσμπουργκ της Γερμανίας


Κλιμακοστάσιο




Απόλλων και οι Ήπειροι 
Τιέπολο  (1752-53)




Λεπτομέρεια




Λεπτομέρεια-Αφρική




Λεπτομέρεια-Αμερική
Λεπτομέρεια-Αμερική




Λεπτομέρεια-Ασία



Λεπτομέρεια-Ασία



Λεπτομέρεια-Ευρώπη




***




Απόλλων - Η έμπνευση του ποιητή




Απόλλων και μούσες 





Απόλλων και Φαέθων με τον Κρόνο και τις τέσσερις εποχές





Απόλλων και Μούσες - Παρνασσός (1640)






Λεπτομέρεια



Απόλλων στο άρμα του






Προσφορά, Θυσία για την Ψυχή στον Απόλλωνα









Φαέθων στο άρμα του Απόλλωνα 
Nicolas Berlin (1720)





Ο Απόλλωνας αποκαλύπτει την Θεότητά του στη βοσκοπούλα





Απόλλων και Άρτεμις



Ο Απόλλων και η Μούσα της αστρονομίας Ουρανία 
Charles Meynier (1789 - 1800)
Μουσείο Τέχνης στο Κλίβελαντ









Απόλλων και Μούσες
Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βοστόνη





Απόλλων στο άρμα του με τις Ώρες
Μουσείο Καλών Τεχνών στη Βοστόνη


Eduardo Naranjo







Γεννήθηκε το 1944 στο χωριό Μοναστήρι της αυτόνομης κοινότητας Εξτρεμαδούρα στην Ισπανία.
 Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αγίας Ελισάβετ της Ουγγαρίας και ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών του Σαν Φερνάντο στη Μαδρίτη.











O γιος του ζωγράφου (1972)





Οι θυγατέρες του Miguel Figas (1973)
Μολύβι σε ξύλο




Τα χέρια της μητέρας μου (1974)
Μολύβι σε χαρτί





La infinita comunion de Alicia (1974)





Image may be NSFW.
Clik here to view.
Παιδί στην άσφαλτο (1974)






Πορτρέτο του Hernando Luis Perez (1974)






Γυμνό στη βεράντα (1974)






Δεμένα χέρια (1975)





Ενατένιση (1975)





Άνδρας και τα ρούχα του (1975)






Χώρος για ένα όνειρο (1975)





Η εικόνα του χαμένου χρόνου (1975)





Atrapada añoranza materna (1976)






Μητρότητα (1976)






Θάλασσα χωρίς ορίζοντα (1976)






Ερωτικός πειρασμός (1976)





Ένας χώρος μνήμης σε τρεις φάσεις (1977)





Ισιδώρα (977)











Αγκαλιά του δυο βήματα μακριά (1978)





Μάσκα και ένα χαμόγελο (1978)






Posible Retrato de Viejo Anónimo (1978)





Πορτρέτο της αυτοκράτειρας του Ιράν Φαράχ (1978)






Επίθεση στον πρώτο τοίχο (1979)





Το όνειρο των Μουσών (1979)





Αφιέρωμα σε στρατιωτικές μπότες (1979)






Γυμνή στην παραλία (1980)





Σκάλα (1980)





Πορτρέτο νέου (1980)
Μολύβι σε χαρτί






Μπότες και μάσκα (1980)






Άνδρας και γυναίκα (1981)





Γυμνή γυναίκα σ΄ένα καθρέφτη (1982)






Γυναίκα ονειρεύεται τη θάλασσα (1983)






Τα μάτια του θεού - Δημιουργία (1983)
Χαλκογραφία




Διαχωρισμός των υδάτων (1983)
Χαλκογραφία






Πιάτο με ψάρι(1983)





Στρατιωτικές μπότες και κεφάλι κούκλας (1984)







Γυμνός άνδρας στο Mar Menor (1984 - 87)






Η δημιουργία του Αδάμ (1984)
Μαλακό βερνίκι και βελονογραφία






Ο Αδάμ, η Εύα και η θάλασσα (1985)
Ακουατίντα και βελονογραφία 





Πορτρέτο νεαρού (1985)
Γραφίτης σε ξύλο






Άνδρας κοιμάται (1985)





Λεπτομέρεια 









Ένα κορίτσι, σχεδιάζοντας ένα κρανίο σκύλου (1985)
Γκουάς, υδατογραφία και μολύβι σε χαρτί






Παλιός δανδής (1985)





Εκδορά κουνελιού (1985)





Ιστορία αυτοπροσωπογραφίας (1985 - 87)







Ζωγραφίζοντας τον Ιούλιο κρανίο σκύλου (1985 - 91)






Το όνειρο (1987)
Ακουατίντα και βελονογραφία










Για το ποίημα "Walk Around" (1987)





Για το διπλό ποίημα "Eden Lake" (1987)




Πορτρέτο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα (1988)
Εικονογράφηση βιβλίου
Βελονογραφία






Κούβα (1991)
Χαλκογραφία




Η Μάρτα κοιμάται (1992)
Χαλκογραφία και βελονογραφία





Το περιθώριο (1994)
Χαλκογραφία





Δροσιά σε παραλία της (1994 - 96)







Απούσα ψυχή (1995)
Για το ποίημα του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα "Alma ausenta"
Καθαρή ρητίνη





Οφηλία (1996)






Καμέλιες (1997)





Κάρλος στη μελέτη (1998)
Γραφίτης σε ξύλο




Λευκό κρίνο (1998)





Τριαντάφυλλο μισομαραμένο (1998)






Κομοδίνο (1998)






Με λουλούδι του φθινοπώρου  (1999)






Τριαντάφυλλο σε πιάτο (1999)






Ορχιδέα ΙΙ (1999)






Ορχιδέα ΙV (1999)






Φιγούρες σε ένα τοπίο (1999)





Πορτρέτο του Alverto Rodrigues Bereijo (1999)






Πλάζα Οριέντε στη Μαδρίτη (1999)
Ακουαρέλα και παστέλ






Κυρία κάποιας ηλικίας (2000)





Η Μαρτινα κοιμάται (2000)
Γραφίτης σε ξύλο





Λάουρα (2001)
Γραφίτης σε ξύλο





Βανέσα (2001 - 2002)






Όνειρα στη θάλασσα (2003)





Mi corral (2003)





Αυτοπροσωπογραφία (2003)






Λουλούδια σε λευκό (2003)






Ροζ γαρίφαλα (2003)






H Μάρτα και η θάλασσα (2004)






Δον Κιχότης (2005)
Μικτή τεχνική σε χαρτί





Λάουρα (2005)






Θάλασσα και άλλα θέματα (2005)







Γυμνή στη παραλία ΙΙΙ (2005 - 06)






Νύχτα Ι (2006)





Νύχτα ΙΙ (2006)







Νεαρή με πίρσινγκ (2006)
Γραφίτης σε χαρτί




Η Βανέσα στη θάλασσα (2006)






Μυστηριώδης Λούρα (2007)
Γραφίτης σε χαρτί





Η Ινές (2007)






Τάνια (2007)
Γραφίτης σε χαρτί




Πορτρέτο της Τάνια (2008)





Έφιππος ταυρομάχος (2008)
Χαρακτική σε χαρτί





Έφιππος ταυρομάχος





Μονή του Yuste και ο Κάρλος V της Ισπανίας (2008)






Rincon I Μονή (2009






Rincon ΙΙ Μονή (2009)






Ισαβέλα στη θάλασσα (2009)
Παστέλ σε χαρτόνι 






Λεπτομέρεια




Σίλβα (2010)






Ρόδι και σταφύλι (2010)




Επιδόρπιο της οικογένειας (2011)






Η Άννα και αντανάκλαση (2012)




Gerhard Richter - Γκέρχαρντ Ρίχτερ



Ο Γκέρχαρντ Ρίχτερ γεννήθηκε στη Δρέσδη το 1932. Σπούδασε για τέσσερα χρόνια στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Δρέσδης.Το 1961 και λίγους μήνες πριν ανεγερθεί το Τείχος του Βερολίνου πέρασε στο Δυτική Γερμανία και εγκαταστάθηκε στο Ντίσελντορφ. Το 1971 έγινε καθηγητής στην Ακαδημία Καλλών Τεχνών του Ντίσελντορφ. Το 1983 μετακόμισε στη Κολονία.
 Το 1988 ζωγράφισε μια ενότητα "18 Οκτωβρίου 1977"για το τέλος της ομάδας Μπάαντερ - Μάινχοφ*.
Το 1997 του απονεμήθηκε ο Χρυσός Λέοντας της Μπιενάλε της Βενετίας.
 Ευτύχησε εν ζωή να δει τα έργα του να είναι περιζήτητα προς έκθεση, αλλά και να σπάζουν το ένα μετά το άλλο ρεκόρ πωλήσεων σε υψηλή τιμή. Οι τιμές των έργων του ακολουθούν τους πρώτους, όπως ο Άντι Γουόρχολ, ο Λούσιαν Φρόιντκαι ο Φράνσις Μπέικον,  που θέλουν την αγορά να παίζει το δικό της παιχνίδι με την τέχνη της ζωγραφικής,
 Στη μεταμοντέρνα εποχή της ζωγραφικής, τα έργα του τροφοδότησαν τις απόψεις για "το θάνατο της ζωγραφικής"κυρίως με τις θολές εικόνες του αλλά και την μόνιμη γκρίνια των ανθρώπων της ζωγραφικής για την επιλογή των θεμάτων.
 Ο ίδιος είχε πει: Κάποιες περιόδους συνειδητοποίησα ότι η ζωγραφική δεν τα πήγαινε και τόσο καλά, αντιλαμβανόμουν αυτές τις περιόδους σαν διαλείμματα.
















Ελάφι (1963)






Πάρτι (1963)






Πουλιά (1964)






Arnodd Bode (1964)





Πορτρέτο του Schmela (1964)





Χωρίς τίτλο (1964)




Νέγροι Νουβίας (1964)





Γυναίκα με ομπρέλα (1964)






Κυρία Niepenberg (1965)




Βενζινάκατος (1965)





Ομάδα ανθρώπων (1965)






Πορτρέτο Wachenfeld (1965)





Μητέρα και κόρη (1965)





Θεία Μαριάννα (1965)




Πορτρέτο Muller (1965)





Τίγρης (1965)






Κύριος Χάιντε (1965)
O Βέρνερ Χάιντε ήταν ψυχίατρος της ναζιστικής Γερμανίας και ένας από τους οργανωτές του προγράμματος ευθανασίας των Ες Ες που δεν ήταν τίποτα άλλο από μαζικές εκτελέσεις 





Δυο ζευγάρια (1966)




Πορτρέτο Wasmuth (1966)






Liz Kertelge (1966)





Ελάφι ΙΙ (1966)





Ομάδα κυνηγών (1966)





Γραφείο τουρισμού (1966)





Έμα - Γυμνό σε μια σκάλα (1966)






Γυναίκα με το σκύλο της (1967)






Βασίλισσα Ελισάβετ (1967)






Καζίνο (1967)




Αδελφές (1967)






Βουνό (1968)




Heidi Kuhn(1968





Χριστίνα και Κέρσιν (1968)




Οικογένεια Ruhnau (1968)






Θαλασσογραφία (1968)






Θαλασσογραφία με συννεφιά (1969)









Ηλικιωμένος (1971)






Μάο (1971)





Μπριγκίτε Πολκ (1971)





Μπριγκίτε Πολκ (1971)






Μπριγκίτε Πολκ (1971)






Μπριγκίτε Πολκ (1971)





Alfred Mombert (1971 - 72)




Άλμπερτ Αϊνστάιν (1971 - 72)






William James (1971 - 72)






Gilbert και George (1975)





Gilbert και George (1975)





Βεζούβιος (1976)





Κατασκευή (1976)






Μπέτι (1977)





Λουλούδια (1977)





Αφηρημένη ζωγραφική (1979)





Φάουστ (1980)






Γκάρμις (1981)






Αφηρημένη ζωγραφική (1981)





Παγόβουνο (1982)







Τρία κεριά (1982)






Ιππόκαμπος (1982)






Rhinescape (1984)





Ναυπηγείο (1984)





Buschdorf (1985)






Βενετία σκάλα (1985)






Αφηρημένη ζωγραφική (1986)






Μέρος του δάσους (1987)





Αφηρημένη ζωγραφική (1987)




Αφηρημένη ζωγραφική (1987)






Σύλληψη ΙΙ (1988)*






Αντιμετώπιση ΙΙ (1988)*





Αντιπαράθεση Ι (1988)*







Αντιπαράθεση ΙΙΙ (1988)*






Άνθρωπος πυροβολημένος κάτω (1988)*






Νεκρός (1988)*






Πορτρέτο νέας (1988)*






Μπέτι (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1988)





Αφηρημένη ζωγραφική (1988)






Αφηρημένη ζωγραφική (1989)






Πάγος 2 (1989)






Πάγος 4 (1989)
)





Χωρίς τίτλο (1989)






Παιδί (1989)







Διαίρεση (1989)






Κορυφογραμμή 4 (1989)






Δομή 3 (1989)





Δομή 4 (1989)






Αφηρημένη ζωγραφική (1990)






Αφηρημένη ζωγραφική (1990)







Αφηρημένη ζωγραφική (1990)





Αφηρημένη ζωγραφική (1990)






Αφηρημένη ζωγραφική (1990)






Αφηρημένη ζωγραφική (1990)






Αφηρημένη ζωγραφική (1990)





Αφηρημένη ζωγραφική (1991)






Λουλούδια (1992)






Αφηρημένη ζωγραφική (1992)





IG (1993)






Πράσινο μπλέ (1993)






Αφηρημένη ζωγραφική (1993)






IG (1993)






(1993)






Αφηρημένη ζωγραφική (1994)




Αφηρημένη ζωγραφική (1994)






Αφηρημένη ζωγραφική (1994)






Αφηρημένη ζωγραφική (1994)





Διάβασμα (1994)





Σ με το παιδί (1995)





Σ με το παιδί (1995)






Σ με το παιδί (1995)


Φωτογραφίες προέλευσις των δυο προηγουμένων έργων





Αφηρημένη ζωγραφική (1995)





Αφηρημένη ζωγραφική (1995)





Αυτοπροσωπογραφία (1996)





Αυτοπροσωπογραφία (1996)





Φούτζι (1996)





Διαδήλωση (1997)






Ορχιδέα (1997)




Κεφάλι (1997)







Κορμός (1997)



Φωτογραφίες προέλευσις των δυο προηγουμένων έργων




Αφηρημένη ζωγραφική (1997)





Αφηρημένη ζωγραφική (1997)







Αφηρημένη ζωγραφική (1997)





Αφηρημένη ζωγραφική (1997)





Θαλασσογραφία (1998)






Moritz (2000)





Παρεκκλήσι δικαστηρίου στη Δρέσδη (2000)







Αφηρημένη ζωγραφική (2000)



Αφηρημένη ζωγραφική (2001)






Αφηρημένη ζωγραφική (2001)








Αφηρημένη ζωγραφική (2004)





Αφηρημένη ζωγραφική (2005)





Αφηρημένη ζωγραφική (2005)






Χωρίς τίτλο (2006)





Έλλα (2007)






Ροκ (2007)





Αφηρημένη ζωγραφική (2008)






Κεφάλι (2009)






Abdu (2009)







Αφηρημένη ζωγραφική (2009)






Αφηρημένη ζωγραφική (2014)






Επιζωγραφισμένη φωτογραφία






Επιζωγραφισμένη φωτογραφία


Daniel Ludwig

O Αμερικάνος ζωγράφος και γλύπτης Daniel Ludwig γεννήθηκε το 1959 στο Κολοράντο.
Σπούδασε γλυπτική στην ακαδημία της Πρόβιντενς, πρωτεύουσα της πολιτείας Ροντ Άιλαντ και αργότερα ζωγραφική στο Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι.
Για πολλά χρόνια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο Salve Regina του Νιούπορτ της Αμερικής.




Βιρίντιαν - πρασινομπλέ ημέρα (1980ς)






Καλοκαίρι ημέρα  (1980ς)






Γυναίκα με ριγωτό φόρεμα (1988)
Λάδι σε καμβά
Από τη συλλογή του Μουσείου Τέχνης του Πανεπιστημίου στο Κεντάκι




Αυτοέλεγχος (1990ς)





Σκιασμένη φιγούρα, κίτρινο φως (1990ς)





Γυναίκα και ώχρα μπαγκράουντ (1990ς)





Γυναίκα σε σκάλα (1990ς)






Γυναίκα με τα χέρια υψωμένα (1990ς)






Άλλη μια σεζόν (1990ς)
































Μητέρα και θυγατέρα



























Γυναίκα και όστρακο
Λάδι σε λινό






Καθιστή γυναίκα












Γυναίκα ξυπνώντας






Γυμνή γυναίκα από τη θάλασσα






Η έναρξη του παιχνιδιού





Αεράκι






Mixed blessing






Μάθημα σύγκρουσης





Ηχώ 






Εσωτερικός διάλογος







Wasted on the young






Αντί του φόβου





Προς διάλυση






Γυναίκα με στέμμα





Κεφάλι στο ρινγκ





Χορεύτρια





Βραδινά τροπικού







 Disfrutta







Δεσποινίδες





Κατσαρή μπούκλα






Συνδυασμός





Πίσω όψη






Άσπρη ρόμπα






Splash






Γέννηση της επιθυμίας






Εναγκαλισμός







Δυο γυναίκες







Πέρασμα






Κυνήγι ελαφιού





Σχεδία






Σκοτεινός ουρανός και κολυμβητές 
Λάδι σε λινό





Χωρίς τίτλο






Καθιστή μορφή με λευκό πανί (2006)







Ξαπλωμένη φιγούρα






Εικόνα μισοκρυμμένη







 Η Άννα κοιτάζοντας μακριά






Η Άννα με τα χέρια στο πρόσωπο






Γυναίκα σηκώνοντας τα χέρια
Κάρβουνο σε χαρτί






Σκυμμένη φιγούρα







Παράξενο φορτίο






Γυμνό πίσω όψη






Γυναίκα με άσπρη ρόμπα
Κάρβουνο σε χαρτί





Οδαλίσκη





Σκούρα οδαλίσκη
Κάρβουνο σε χαρτί






Έντονη πλάτη








Φιγούρα σε διάστικτο φως




Δύο φιγούρες





Κουλουριασμένες φιγούρες 




Αγορά







Όρθια γυναίκα 






Καθισμένη φιγούρα






Τρεις ακροβάτες 






Γυναίκα, πίσω όψη







Γυναίκα με μαζεμένα πόδια





Γυναίκα με τα χέρια στους γοφούς






Μητέρα και θυγατέρα






Γυναίκα στο ηλιόφωτος 






Ξαπλωμένη φιγούρα

























Κορμός
Μπρούτζος




































Ορθοστασία με το κεφάλι












Λεπτομέρεια
















José Malhoa




Ζουζέ Μολιόα, Πορτογάλος ζωγράφος (1855 - 1933)







Το εργαστήριο του γλύπτη Simoes de Almeida (1883)






Η νύφη (1888)





Ένα πορτρέτο για τη μαθήτρια του καλλιτέχνη Laura Sauvinet (1888)






Το ατελιέ του καλλιτέχνη (1893 - 94)





Cabeca de Velho (1895)





Αρτοποιοί στην αγορά (1898)






Βαθύ ξύρισμα (1902)







Πορτογαλέζα (1902)






Σκέψη για την περίπτωση (1904)






Διώχνοντας τα σπουργίτια από τη συγκομιδή (1904)





Γαργάλημα (1904)






Συνάδελφοι (1905)






Βαφή ρούχων (1905)





Το νησί του έρωτα (1908)






Οι μπεκρήδες (1907)
Λάδι σε καμβά






Σιέστα (1909)






Φάντο (1910)






Μπαλκόνι αηδονιών (1914)






Απόδημος (1918)







Φθινόπωρο (1918)





Παραλία σε Macas (1918)





Θα γίνω μητέρα (1923)













Η βασίλισσα Dona Leonor (1926)





Στον κήπο (1928)

























Abram Arkhipov

Πορτρέτο του καλλιτέχνη από τον Ιλιά Ρέπιν 

  Άβραμ Αρχίποφ Ρώσος ζωγράφος (1862 - 1930). 
Το αρχικό του επίθετο ήταν Pyrikov, αλλά επικράτησε το Αρχίποφ  από το τόπο καταγωγής του. Ήταν γόνος φτωχής αγροτικής οικογένειας.  Σπούδασε στην Αυτοκρατορική Ακαδημία των Τεχνών στην Αγία Πετρούπολη και στη Σχολή Ζωγραφικής, Γλυπτικής και Αρχιτεκτονικής στη Μόσχα, όπου και αργότερα δίδαξε.



Πριν τη λειτουργία (1890 - 95)






Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια






Στο ποτάμι Οκά (1889)






Ζωγράφος στο χωριό (1889)






Στο Βόλγα (1889)






Στο νοσοκομείο (1890)





Μοναχός (1891)





Ηλικιωμένος (1891)






Ο πάγος έλιωσε (1895)





Οι πλύστρες (1895 - 99)






Στο δρόμο για το σπίτι (1896)






Γυναίκες στο χυτήριο σιδήρου (1896)






Εργαστήριο κατασκευής μάσκας (1897)





Πλύστρες (1899)






Ψαράδες (1900)






Εκκλησία (1902)





Ηλιοβασίλεμα σε χειμωνιάτικο τοπίο (1902)





Χειμώνας (1909)






Άνοιξη (1913)





Επισκέπτες (1914)





Αμαξάς (1916)





Αγρότισσα (1916)





Σκηνή μπάνιου (1916)





Χωριατοπούλα ράβει (1917)




Τσάι (1919)





Κορίτσι (1920)





Νεαρή αγρότισσα στα κόκκινα (1920)





Κορίτσι με κανάτα (1927)






Ιβάν Ροντέν (1928)






Προς το σπίτι από την αγορά (1928)




*




Ζητιάνοι 











Λιποτάχτης





Πορτρέτο γυναίκας






Αγροτοπούλα






Αγροτοπούλα





Πορτρέτο γυναίκας

















Πορτρέτο του Βασίλη Πιρίκοφ





Κορίτσι





Αγρότης





Ηλικιωμένος






Αποχαιρετισμός











Ψαράς στο ποτάμι




Patrick Devonas










Ο ζωγράφος, γλύπτης και δάσκαλος Patrick Devonas γεννήθηκε στη Λουκέρνη της Ελβετίας το 1965. Στα 16 του χρόνια έγινε δεκτός και ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Λουκέρνης. Το 1986 μετακόμισε στις Ηνωμένες Πολιτείες και στο Πανεπιστήμιο Μπρίγκαμ Γιάνγκ στη Γιούτα όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του το 1990. Συνέχισε τις σπουδές του στη Μινεάπολη της Μινεσότα στο Atelier Le Sueur έως το 1994. Μετά την αποφοίτησή του δίδαξε σχέδιο και ζωγραφική Σχολή Καλών Τεχνών της Μινεσότα. Με μια υποτροφία βρέθηκε στη Ακαδημία Τέχνης της Νέας Υόρκης όπου έλαβε το Master of Fine Art πτυχίο, Ακαδημία στην οποία και δίδαξε.
Το 2012 επέστρεψε στην Ελβετία όπου ζει και εργάζεται.
















Νεκρή φύση
Λάδι σε καμβά





Λουλούδια 
Λάδι σε καμβά






Στο στούντιο
Λάδι σε καμβά





Λουλούδια






Βουνό Πιλάτος στην Ελβετία







Ελβετικό βουνό Val Re






Παράδοση






Κληρονομιά 






Αλληγορία για την άνοιξη






Λεπτομέρεια






Ψευδαισθήσεις





Χάνιμπαλ 





Μελέτη για Σοφία





Σοφία





Στέλλα 







Μάσκα




Πορτρέτο πάνω σε ξύλο






Μονόχρωμη μελέτη γενειοφόρου άνδρα για αγάπη





Αγάπη
Χαλκός





Αλληγορία της ανάστασης του Ιησού Χριστού
Μονόχρωμη μελέτη





Αλληγορία της ανάστασης του Ιησού Χριστού
Λάδι σε καμβά




O Μεσσίας





Ιησούς 





Ο Χριστός θεραπεύει ανήμπορο - Αγάπη





Εξιλέωση 






Μελέτη για τα πνεύματα εποχής
Γραφίτης σε χαρτί




Πνεύματα της εποχής







Μελέτη για εξέλιξη





Μελέτη για εξέλιξη







Εξέλιξη






Λεπτομέρειες





Μελέτη για προφητεία






Προφητεία 




Λεπτομέρεια





Συλλυπητήρια 






Λεπτομέρεια





Πρωτότυπο χάλκινο για τη μνήμη της Katharina Schmildin
Το έργο έχει αναφορά στα θύματα του καψίματος των μαγισσών που συνέβαινε σε όλη σχεδόν την Ευρώπη από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα.
Η Katharina Schmildin (1641-52), κορίτσι στα 11 της χρόνια εκτελέστηκε  φρικτά για μαγεία στη Λουκέρνη της Ελβετίας γιατί πίστευε ότι θα μπορούσε να δώσει ζωή σε πουλιά από πηλό.





Πίσω όψη





Λεπτομέρειες





Εθνικισμός





Ύπαρξη






Ηλικία του λαδιού






Vanitas ή (Η ολιγαρχία απειλεί την Ελβετική Δημοκρατία)
Λάδι σε μουσαμά






Λεπτομέρειες






Χαμένες ψευδαισθήσεις






Οργισμένος 







Πορτιέρης






Θα ήταν ιστορία






Μελέτη για γύμνια





Γύμνια




Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια







Ein Wanderers Nachtlied




Ανθρωπισμός





Λεπτομέρεια





O Πατρίκιος επί τω έργω επί τω έργω

Francisco Goya - Φρανθίσκο Γκόγια



Ο Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης Φρανσίσκο Γκόγια γεννήθηκε το 1746 στο χωριό Φουεντετόδος όπου και έζησε τα παιδικά του χρόνια. Η οικογένειά του μετακόμισα στη Σαραγόσα και στα δεκατέσσερά του άρχισε τα μαθήματα ζωγραφικής με το ζωγράφο Χοσέ Λουθάν Μαρτίνεθ  που ήταν φίλος του πατέρα του,  μετά  μαθήτευσε δίπλα στον ζωγράφο της αυλής Φρανσίσκο Μπαγέ, το 1771 συνέχισε τις σπουδές του στη Ρώμη.
 Το 1773 παντρεύτηκε την Χοσέφα Μπαγέ, αδελφή του δάσκαλού του, έγινε ο ζωγράφος της αυλής όπως και ο κουνιάδος του. Έζησε πάντα στο περιβάλλον της αυλής γεγονότα όπως, αλλαγές του βασιλιά, το γαλλοϊσπανικό πόλεμο και την εισβολή του στρατού του Ναπολέοντα.  Το 1792 η υγεία του άρχισε να κλονίζεται με συνέπεια εκτός των άλλων να χάσει και την ακοή του.Το 1824 ζήτησε άδεια μετανάστευσης για λόγους υγείας στη Γαλλία, έζησε για λίγο στο Παρίσι και μετά στο Μπορντό όπου και πέθανε το  1828 σε ηλικία 82 ετών.


Αυτοπροσωπογραφία (1771-75)




Κυνήγι αγριόχοιρου (1775)





Η ομπρέλα ηλίου (1776-78)





Χορός στην όχθη του Μανζανάρε (1777)



Βόλτα στην Ανδαλουσία (1777)




Κυρία στρατιωτικού (1778-79)



Ο πωλητής σερβίτσιων (1779)





Παιχνίδι με τη μπάλα και το ξύλο (1779)




Αγώνας με νεαρό ταύρο (1780)






Αγία οικογένεια (1780)




Ο εσταυρωμένος Χρηστός (1780)





Η οικογένεια του Don Luis (1783)






Η γυναίκα του Juan Bermidez (1785)





Marqueza Rentejos (1786)





Χιονοθύελλα - Χειμώνας (1786-87)






Η πτώση (1786-87)




Το καλοκαίρι (1786-87)




Ο Κάρολος ΙΙΙ με κουστούμι για κυνήγι (1786-88)





Ημέρα εορτής του Αγίου Ισίδωρου (1788)





Don Manuel Osorio Manrique de Zuniga (1788)









Η οικογένεια του δούκα της Οσούνα (1788)






Μάγισσες  του Σαββάτου (1789)





Αυτοπροσωπογραφία στο εργαστήριο (1790-95)






Sebastian Martvnez (1792)



Έφιππος ταυρομάχος αρπάζεται από το ταύρο (1793)






Φωτιά τη νύχτα (1793-94)






Η κοντέσα του Κάρπιο Marquesa da la Solana (1793-95)



Η αυλή του φρενοκομείου (1794)





Ο Άγιος Φραγκίσκος βοηθά έναν ετοιμοθάνατο αμετανόητο (1795)





Πορτρέτο του Francisco Bayeu (1795)






Πορτρέτο του εμπόρου Μαρτίν Ζαπατερ (1797)





Πορτρέτο δούκισσας στην Άλμπα (1797)




Άγιος Γρηγόριος (1797)





Αλήθεια, χρόνος και ιστορία (1797-1800)






Πορτρέτο κοντέσας  από το Χιχόν (1797-1800)











Ο συγγραφέας και δικηγόρος Gaspor Megchor de Jovellanos (1798)





Ο Γάλλος πολιτικός Ferdinand Guillemardet (1798)






Πορτρέτο του Andris del Peral (1798)





Ο Ισπανός ζωγράφος και χαράκτης Asensio Julia (1798)






Το θαύμα του Αγίου Αντωνίου (1798)







Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια








Η σύζυγος του Γκόγια Τζοζέφα (1798 ή 1814)




Ο καρδινάλιος Luis Maria de Borbon (1798-1800)





Γυμνή γυναίκα ή Γυμνή μάχα (1799-1800)
Την εποχή που έγινε ο πίνακας, απαγορευόταν το γυμνό στην Ισπανία. Ο πίνακας κατασχέθηκε από την Ιερά Εξέταση και ο ίδιος βρέθηκε απολογούμενος, χάρις τις διασυνδέσεις του όμως το θέμα κουκουλώθηκε.







Ντυμένη γυναίκα ή Ντυμένη μάχα (1800-03)





Κοντέσα του Χιχόν (1800)





Κάρολος ΙV και η οικογένειά του (1800)





Γυναίκες στο μπαλκόνι (1800-14)






Ο δούκας της Αλκούντια Μανουέλ ντε Γοδόι  "Ο πρίγκιπας της ειρήνης" (1801)





Ο Φερνάν Νούνιες (1803)




Βαρθολομαίος  Σουρέντα Μίσερολ (1804-06)





Η κυρία Τερέζα Σουρέντα  (1804-06)






Francisca Sabasa y Garsia (1804-08)





Ισαβέλλα ντε Πορσέλ (1805)





Πορτρέτο της ηθοποιού Αντωνίας Ζαρατε (1805)






Ο Μαραγκατο με το όπλο του έτοιμο και ο μοναχός Πέδρο (1806)






Ο μοναχός Πέδρο κρατώντας το όπλο και ο Μαρεγκάτο (1806) 





Ληστές απογυμνώνουν και βιάζουν δυο γυναίκες - Επίθεση των ληστών ΙΙ (1808-11)




Μάχα και προξενητής (1808-12)






Νεκρή φύση με χρυσόψαρα (1808-12)





Μεταφέροντας νερό (1808-12)







Λεπτομέρεια






Ακονιστής μαχαιριών (1808-14)





Ο Κολοσσός (1808)






Πορτρέτο του Victor Guye (1810)





Αλληγορία για τη πόλη της Μαδρίτης (1810)




Κυρία Narcisa Baranana de Goicoechea (1810)






Πορτρέτο της Αντωνίας Σαρατε (1810-11)






Ο Ισπανός ιστορικός Χουάν  Αντώνιο Γιορέντε (1810-11)




Ο χρόνος και ηλικιωμένες γυναίκες (1810-12) 





Σκηνή στη φυλακή (1810-14)   





Πομπή στην Ανδαλουσία (1812)




Πορτρέτο του δούκα του Ουέρλικτον  (1812)





Ο Μαριάννο Γκόγια, μεγαλύτερος γιος του καλλιτέχνη 1812-14




Ταυρομαχία στην ύπαιθρο (1812-14)





Φρενοκομείο (1812-14)








Ανάκριση στην Ιερά Εξέταση  (1812-19)





Ο βασιλιάς Φερδινάνδος VII με βασιλικό μανδύα (1814)





Πορτρέτο του Φερδινάνδου VII (1814)





Η δεύτερη ημέρα του Μάη του 1808 - The charge of the Mamelukes (1814)







H τρίτη ημέρα του Μάη του 1808 - Η εκτέλεση υπερασπιστών της Μαδρίτης (1814)
Στις 3 Μαϊου του 1808 εκτελέστηκαν 400 Ισπανοί από τα γαλλικά στρατεύματα εισβολής, το γεγονός έγινε αφορμή για μια γενικευμένη Ισπανική εξέγερση.




Ο Δούκας της Σαραγόσα Χοσέ Παλαφοξ έφιππος (1814)
Συμμετείχε με τις φιλελεύθερες ιδέες του σαν καπετάνιος στην πολιορκία της Σαραγόσα στον πόλεμο για την ανεξαρτησία της.






Αυτοπροσωπογραφία (1815)





Η τελευταία κοινωνία του Αγίου Ιωσήφ της Καλασάνθα (1819)




O Χριστός στο όρος των ελαιών (1819)







Το σιδηρουργείο (1819)





Ο Κρόνος καταβροχθίζει τα παιδιά του (1819-23)*
Μαύροι πίνακες*
Το 1819 ο Γκόγια μετακόμισε σε ένα σπίτι έξω από τη Μαδρίτη. Ήταν η "έπαυλη του κουφού", ονομασία που δόθηκε μάλλον γιατί ο προηγούμενος ένοικος ήταν κουφός, αν και ο ίδιος ήταν σχεδόν κουφός από τη σοβαρή ασθένεια που τον ταλαιπωρούσε.
Εκεί χωρίς παραγγελία άρχισε να ζωγραφίζει στους τοίχους του σπιτιού του. Έκανε 14 έργα (μαύροι πίνακες) στα οποία δεν έδωσε όνομα, το όνομα κάθε έργου έχει δοθεί από τους ανθρώπους της τέχνης μετά.





Tiburcio Pirez y Cuervo (1820)




Αυτοπροσωπογραφία με το γιατρό Αριέτα (1820)




Διάβασμα (1820-21)*





Asmodea (1820-23)*






Μάγισσες του Σαββάτου - Η μεγάλη κατσίκα (1820-23)*





Προσκύνημα στον Άγιο Ισίδωρο (1820-23)*






Άτροπος (1821-23)*
Η Άτροπος ήταν μία από τις τρεις μοίρες της Ελληνικής μυθολογίας που κρατώντας ένα ψαλίδι έκοβε το νήμα της ζωής. Ήταν κόρη της Νύχτας ή της Θέμιδος και του Δία.  






Δυο μοναχοί 1821-23)*






Ramon Satui (1823)






Ο Άγιος Πέτρος μετανοών (1823-25)




***





Τυφλός κιθαρίστας (1778)







Η δυσκαμψία (1778-80)





Κορίτσι ακούει κιθάρα (1796-97)





Γυμνή γυναίκα κρατώντας καθρέφτη  (1796-97)





Αρπαγή (1797-98)




Εξαγωγή δοντιού (1797-98)




Δεν υπάρχει θεραπεία (1797-98)





Ήδη από το παππού του (1797-98)





Ναι έσπασε το κανάτι (1797-98)





Αυτοπροσωπογραφία (1799)






Από τι θα πεθάνει ? (1799)




Και το σπίτι του καίγεται (1799)





Πλήγμα (1799)







Μέχρι θανάτου (1799)





Κακιά νύχτα (1799)







Θα δούμε αργότερα (1803-12)





Δεμένος φυλακισμένος 1806-12



Γιατί ? (1810-20)

Δημιούργησε μια ενότητα 82 χαρακτικών με τίτλο "Οι συμφορές του πολέμου"αποτυπώνοντας  την σκληρότητα του πολέμου.





Η αιχμαλωσία είναι τόσο βάρβαρη όσο και το έγκλημα (1810ς)




Μεγάλο κατόρθωμα ! με νεκρούς  (1810-12)
Βρετανικό μουσείο






Το ίδιο-Καταστροφές του πολέμου (1810-15)





Τι κουράγιο ! (1810-15)





Και δεν υπάρχει καμία θεραπεία  (1810-23)





Τ ο χειρότερο είναι να επαιτούν (1812-15)




Αυτό είναι το χειρότερο (1812-15)





Τι περισσότερο μπορεί να κάνει κανένας ? (1812-15)





Ούτε εδώ (1812-15)





Μεταφορά στο νεκροταφείο (1812-15)


*


Χωρικός μεταφέρει γυναίκα (1812-23)




Ποιος μπορεί να το σκεφτεί αυτό ? (1814-23)




Η κόρη του καλλιτέχνη, Gumersinda Goicoechea (1815)





Η γενναιότητα του Martincho στην αρένα της Σαραγόσα (1815-16)







Η ταχύτητα και η τόλμη του Χουανίτο Απινιάνι στην Αρένα  της Μαδρίτης (1815-16)






Ατυχές περιστατικό στα μπροστινά καθίσματα στο ρινγκ της Μαδρίτης (1815-16)






Τρεις άνδρες σκάβουν (1819)




Αυτοπροσωπογραφία 78 ετών (1824)





Πορτρέτο του γιου του Χαβιέρ Γκόγια (1824)






Είμαι ακόμα μαθητευόμενος (1824-28)





Ισπανική διασκέδαση (1825)


*  


Δυο άνδρες παλεύουν






Claude Monet - Κλοντ Μονέ






Ο Κλοντ Μονέ (1840-1926) γεννήθηκε στο Παρίσι και ήταν ένας από τους πρώτους ιμπρεσιονιστές.
Ο ιμπρεσιονισμός σαν ρεύμα στη ζωγραφική ξεκίνησε μεταξύ του 18ου και 19ου αιώνα κυρίως στη Γαλλία.



Αριστερά προσωπογραφία του Κλοντ Μονέ το 1675 από τον Ρενουάρ.












Τοπίο στη Χάβρη (1858)





Γωνία στο στούντιο (1861)



Αγρόκτημα στη Νορμανδία (1863)






Ανοιξιάτικα λουλούδια (1864)





Δίπλα στη θάλασσα (1864)







The pointe of Heve (1864)





Δρόμος προς Φοντενεμπλό (1864)







Άμπωτη (1865)







Image may be NSFW.
Clik here to view.

Άνδρας με ομπρέλα (1865)







Ένα κάρο σε χιονισμένο δρόμο του Ονφλέρ (1865)







Δρυς στο δάσος του Φοντενεμπλό (1865)





Πρόγευμα στο γρασίδι (1865-66)






Καμίγ - Γυναίκα με πράσινο φόρεμα (1866)




Γυναίκες στο κήπο (1866)






Η Ζαν-Μαρί Λεκάντρ στον κήπο (1866)





Η Καμίγ με ένα μικρό σκύλο (1866)
Σύζυγος του Μονέ








Βάρκες στο λιμάνι του Ονφλέρ (1866)




Μοβ παπαρούνες (1866)






Κήπος στην Σεντ Αντρές (1867)



Σκάφη αγώνων στην  Σεντ Αντρές  (1867)




Η εκκλησία του Αγίου Γερμανού (1867)



Αποβάθρα στο Λούβρο (1867)



Κήπος σε Ινφάντα (1867)






Η παραλία του Σεντ Αντρές (1867)




Μαντάμ Louis Joachim Gaudibert (1868)




Το γεύμα (1868)






Εσωτερικό μετά το δείπνο (1868)



Η προβλήτα στη Χάβρη (1868)







Θαλασσοταραχή στο Ετρετά (1868-69)





Η κίσσα (1869)





Νεκρή φύση με λουλούδια και φρούτα (1869)






Σιδηρόδρομος στην εξοχή (1870)






Γέφυρα στην Ιλ ντε Φρανς (1870)






Περίπατος στην Trouville (1870)




Προβλήτα στη Χάβρη (1870)







Ζάανταμ (1871)






Ένας ανεμόμυλος στο Ζάανταμ (1871)






Ανεμόμυλος στε Ζάανταμ (1871)






Διαλογισμός - Η μαντάμ Μονέ στον καναπέ (1871)






Σερβίτσιο τσαγιού (1872)





Μια γυναίκα διαβάζει (1872)




Το λιμάνι στο Αρζεντέιγ (1872)





Νεκρή φύση με καρπούζι (1872)





Ξενώνας στην Αρζαντέιγ (1872)






Το γεύμα (1873)






Βουλεβάρτο των καπουτσίνων (1873)






Η Καμίγ Μονέ σε παγκάκι του κήπου (1873)






Περίπατος κοντά στην Αρζαντέιγ (1873)






Το μουσείο της Χάβρης (1873)






Πλοία στο λιμάνι (1873)




Η οικογένεια Μονέ στο κήπο τους στο Αρζαντέιγ (1874)




Ψαρόβαρκες φεύγουν από το λιμάνι της Χάβρης (1874)





Οδική γέφυρα στο Αρζαντέιγ (1874)





Στούντιο σε βάρκα (1874)






Αγώνας σκαφών στην Αρζαντέιγ (1874)






Κόκκινες βάρκες στο Αρζεντέιγ (1875)








Γυναίκα με ομπρέλα - Η μαντάμ Μονέ με το γιο της (1875)




Θέα στο κήπο Tuileries (1875)





Η Καμίγ Μονέ με Γιαπωνέζικη φορεσιά (1876)





Γαλοπούλες (1876)





Το κυνήγι (1876)






Σιδηροδρομικός σταθμός Αγίου Λαζάρου (1876-77)





Άφιξη αμαξοστοιχίας στο σταθμό Σεν-Λαζάρ (1877)




Οδός Μοντοργκέιγ στο Παρίσι (1878)
 εορτασμός της 30 του Ιούνη του 1878.



Το πάρκο Μονσο στο Παρίσι (1878)





Χρυσάνθεμα (1878)





Δρόμος στο χιονισμένο Βετέιγ (1879)






Νεκρή φύση με μήλα και σταφύλια  (1879-80)






Μπουκέτο με ηλιοτρόπια (1880)






Νεκρή φύση με αχλάδια και σταφύλια (1880)




Ο Σηκουάνας (1880)




Βετέιγ καλοκαίρι (1880)





Θέα προς Βετέιγ (1880)






Μπουκέτο με λουλούδια (1881-82)






Βράχια στο Ετρετά (1885)







Άνοιξη (1886)





Τρεις ψαρόβαρκες (1886)





Αυτοπροσωπογραφία με μπερέ (1886)





Βαρκάδα στο ποταμό Epte (1887)




Σαν καπέλο της Αντίμπ (1888)





Η κοιλάδα του Creuse ηλιόλουστη (1889)





Λεύκες στην όχθη  παραποτάμου του Σηκουάνα  (1891)





Ο καθεδρικός ναός του Ρουέν μεσημέρι (1893)





Ο καθεδρικός ναός του Ρουέν βράδυ  (1894)






Παραπόταμος του Σηκουάνα κοντά στο Ζιβερνί (1897)





Γέφυρα πάνω από λιμνούλα με νούφαρα (1899)





Η γέφυρα του Τσάρινγκ Κρος (1899)





Κοινοβούλιο του Λονδίνο (1904)





Νούφαρα (1905)





Παλάτσο Κονταρίνι (1908)





Ιτιά (1920-22)




***





Ο ζωγράφος Κλοντ Μονέ διαβάζει 
Πορτρέτο από τον Ρενουάρ (1874)



Αναρτήσεις 2010

Αναρτήσεις του 2011













































































































































































































Αναρτήσεις 2012

Αναρτήσεις 2013


Χάριτες (κλικ)
































































































































































































Αναρτήσεις 2014




 Λύτρας (κλικ)
























































*































































































































Gustav Klimt - Γκούσταφ Κλιμτ


Ο Γκούσταβ Κλιμτ (1862 - 1918) γεννήθηκε στο Μπάουμγκαρτεν κοντά στη Βιένη της Αυστρίας.
 Δεκατεσσάρων ετών ξεκίνησε σπουδές στην Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών της Βιέννης και μετά μελέτησε κυρίως  ψηφιδωτό και νωπογραφία.
 Το 1897 υπήρξε πρωτεργάτης μαζί με άλλους ζωγράφους, του κινήματος της "Απόσχισης της  Βιέννης", μια κίνηση (Ζετσεσιονισμός) ενάντια στον συντηρητισμό μέρους της ακαδημαϊκής ένωσης Αυστριακών Καλλιτεχνών και στον προσανατολισμό της προς τον ιστορικισμό. Αντίστοιχα κινήματα είχαν προηγηθεί στο Βερολίνο και το Μόναχο. Το 1905 ο Κλιμτ αποχώρησε από την κίνηση λόγω διαφορών πάνω σε καλλιτεχνικά ζητήματα.
 Αν και τα πρώτα του έργα ήταν συμβατικά, το όνομα του συνδέθηκε με τη γέννηση του ζωγραφικού στιλ Αρ Νουβό.
Ο όρος Αρ Νουβό (Art Nouveau = Νέα τέχνη) αναφέρεται σε ένα καλλιτεχνικό κίνημα που ευδοκίμησε στα τέλη του 19ου αιώνα και για λίγες δεκαετίες, ένα ρεύμα που εμφανίστηκε και σε άλλες μορφές τέχνης εκτός της ζωγραφικής.







Πορτρέτο άνδρα με γενειάδα (1879)





Πορτρέτο γυναίκας κοιτάζοντας ψηλά (1880)






Μύθος (1883)





Ειδύλλιο (1884)
Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης στη Βιέννη



***




Μαζί με τον αδελφό του Ερνστ Κλιμτ και τον Franz Matsch (1886-1888) φιλοτέχνησαν με οροφογραφίες στο Αυστριακό Εθνικό Μουσείο της Βιένης.
Ο Αυτοκράτορας Φραγκίσκος Ιωσήφ ενθουσιάστηκε με τα έργα ζωγραφικής στο μεγάλο κλιμακοστάσιο και παραχώρησε το Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Αξίας στην ομάδα των καλλιτεχνών.


Η οροφή 





Κλιμακοστάσιο










Το θέατρο της Ταορμίνας (1886-88)





Βωμός του Διόνυσου (1886-88)






Λεπτομέρεια 







Παγκόσμιο θέατρο Σαίξπηρ (1888)
Σκηνή από Ρωμαίος και Ιουλιέτα





Θέσπις, παγκόσμιο θέατρο (1888)
Ο ποιητής Θέσπις καταγόταν από το δήμο Ικαρίας και θεωρείται ο δημιουργός της τραγωδίας και μάλλον ο πρώτος ηθοποιός τον 6ο αιώνα π.Χ.




Λεπτομέρεια  από την οροφή




Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια από την οροφή 





Ελληνίδα από Τανάγρα 
Λεπτομέρεια από την οροφή




***





Θέατρο στη Βιέννη (1888)






Αλληγορία για γλυπτική (1889)






Οι σειρήνες (1889)








Πορτρέτο του πιανίστα και δασκάλου Ιωσήφ Πεμπάουερ (1890)






Πορτρέτο της Emilie Floge (1893)
Σύντροφος του καλλιτέχνη





Πορτρέτο κυρίας (1894)




Πορτρέτο κυρίας στα μαύρα - Πορτρέτο της Μαρίας Μπράουνινγκ (1894)




Ο ηθοποιός  Ιωσήφ Λεβίνσκι σαν Κάρλος (1895)






Αγάπη (1895)





Μουσική Ι (1895)





Τυφλός (1896)





Πορτρέτο κυρίας με κάπα και καπέλο (1897-98)






Sonja Knips (1898)





Ο Σούμπερτ στο πιάνο (1899)






Γυμνή Βέριτας  (1899)
Θεά της αλήθειας






Φιλοσοφία (1899 - 1907)
Οροφογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης





Δικαιοσύνη ( - 1907)
Οροφογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης







Ιατρική (1899-1907)
Οροφογραφία στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης
Οι τρεις οροφογραφίες και ειδικά η τελευταία δεν έγιναν εγκάρδια αποδεκτοί





Πορτρέτο της Trude Steiner (1900)








Ιουδήθ (1901)




***








Η ζωφόρος του Μπετόβεν - Οι εχθρικές δυνάμεις  (1902)
Το 1902 ο Κλιμτ ζωγράφισε για μια εορτή, φόρο τιμής στον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν που γινόταν στη Βιέννη. Το έργο μιας και γινόταν μόνο για την συγκεκριμένη εκδήλωση ζωγραφίστηκε με πρόχειρα υλικά απευθείας στους τοίχους. Η σύνθεση εντυπωσίασε και εκτιμήθηκε  ότι αξίζει κάτι παραπάνω από μια τοιχογραφία μιας χρήσης, αγοράστηκε από έναν συλλέκτη ο οποίος φρόντισε να κοπεί προσεκτικά σε κομμάτια και μετά από περιπέτειες του έργου σήμερα βρίσκεται στο "Μουσείο της Απόσχισης"στη Βιέννη.




Λεπτομέρεια 




Μέρος του "Ζωφόρος του Μπετόβεν"




Ένα σχέδιο για το έργο



***



Χρυσόψαρο (1902)







Buchenhain (1902)






Άλσος με οξιές (1902)







Πορτρέτο της Gertha Felssovanyi  (1902)





Emilie Floge (1902)










Αγροικία με Σημύδες - Το δάσος του Μπολώ Λιντς  (1903)





Ελπίδα Ι (1903)




Η Ύδρα (1904)





Νεροφίδα (1904)






Μαργαρίτα Στόνμποροου Βίτγκενσταϊν (1905)






Οι τρεις σταθμοί της ζωής (1905)






Λεπτομέρεια






Προσωπογραφία της Φρίτσα Ρίντλερ (1906)






Ελπίδα ΙΙ (1907)






Προσωπογραφία της Αντέλ Μπλοχ Μπάουερ (1907)





Δανάη (1907)





Το φιλί (1907-08)





Κάστρο στο νερό (1908)




Θάνατος και ζωή (1908)





Ιουδήθ - Σαλώμη (1909)






Ηλικιωμένη (1909)





Το πάρκο (1910)



Ξαπλωμένο γυμνό προς τα δεξιά (1910)





Μαύρο καπέλο με φτερό (1910)






Η χορεύτρια (1916)






Φίλες (1916-17)





Κυρία με βεντάλια (1917)






Η νύφη (1917-18)





Αδάμ και Εύα (1917-18)





Ωδή 


Roland H. Heyder






 Γεννήθηκε το 1956 στο Σίνγκεν της Γερμανίας και είναι αυτοδίδακτος.
 Ζει και εργάζεται στην Τενερίφη.
                                                      Περισσότερα



















Χωρίς ελπίδα  (1982)






Ψύχος (1983)






Οι εκσκαφείς έρχονται (1984)





Η συνθηκολόγηση (1984)










Βράδυ Κυριακής (1984)






Εικόνα κατάψυξης (1985)





Παρασκευή βράδυ (1985)





Η ροζ μπάλα (1985)




Εξέλιξη (1986)





Κενά - Παροχές (1986)







Καλοκαίρι (1986)






Βολτάζ Φιλιππίνων (1987)






Το άλμα (1987)






Ταξίδι στην Ισπανία (1988)






Πορτρέτο (1988)





Christopher's crush (1989)





Τέλος του δρόμου (1990)







Ο νέος κόσμος (1990)







Ερμιτάζ (1992)






Όταν το χθεσινό γήινο συναντά το ουράνιο πρωινό (1992)




Συνάντηση Νταλί με Σούμπερτ (1993)




Χειμερινή επανάσταση (1994)








Otto Dix I (1994)






Χριστόφορος   (1995)






Ουράνια παραγωγή (1995)






Στο υπόγειο (1996)







Διάρρηξη στο μουσείο (1996)





Διαχωρισμός των φύλων - Σεξουαλικός διαχωρισμός (1996)





Ζωγραφική τέχνη Βερμέερ (1996)





Μήνυμα στο μπουκάλι (1997)






Αυτοδίδακτος (1997)






Ο γέρος και η θάλασσα (1997)






Το τελευταίο ταξίδι (1998)







Η κυκλοφορία του χρήματος (1999)






Otto Dix (1999)





Τα δέκα θανάσιμα αμαρτήματα (2000)







Παιδικός κόσμος (2000)





Το μεγάλο εμπόριο (2001)





Θωμάς (2002)



Κόμπος (2002)






Αντάτζιο (2006)






Αντάτζιο, μεσαίο τρίπτυχο 






Άννα (2007)





Ρέμπραντ (2008)






O ύπατος άγιος Ευγένιος ή Το τραγούδι των κληρικών (2011)






Όνειρο (2013)







Ηφαίστειο (2014)


Hans Holbein the Younger - Χανς Χόλμπαϊν ο Νεότερος




Γεννήθηκε το 1497 ή 1498 στο Άουγκσμπουργκ της Γερμανίας. Μεγάλωσε παίρνοντας τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής στο οικογενειακό του περιβάλλον μιας και πατέρας του ήταν ο ζωγράφος και σχεδιαστής Χανς Χόλμπαϊν ο πρεσβύτερος, ζωγράφος ήταν και ο μεγαλύτερος αδελφός του Αμβρόσιος αλλά και ο θείος του Σιγισμούνδος που συνεργαζόταν κατά διαστήματα με τον πατέρα του στο μεγάλο εργαστήριο στο Άουγκσμπουργκ. Ήταν μια εποχή που η ζωγραφική στη Γερμανία είχε σοβαρή φθίνουσα ζήτηση.
Τα δυο αδέρφια  πήραν το δικό τους δρόμο, έφυγαν από το οικογενειακό  περιβάλλον και μετακόμισαν το 1515 στη Βασιλεία της Ελβετίας. Γύρο στο 1519 ο μεγάλος αδερφός πεθαίνει πριν τη ζωγραφική του ωρίμανση.
 Ο Χόλμπαϊν ταξίδεψε και έζησε στην Ιταλία το 1517, στη Γαλλία το 1524 και στην Αγγλία για δεύτερη φορά το 1532 όπου εγκαταστάθηκε έως τον θάνατό του το 1543. Εκτός της ζωγραφικής ασχολήθηκε με τις εικονογραφήσεις βιβλίων με ιδιαίτερη επιτυχία, αλλά και τη ξυλογραφία.












Αγία Βαρβάρα  (1516)






Δωροθέα Μάγερ (1516)






Πορτρέτο του Γιάκομπ Μάγερ (1516)




Πορτρέτο του Benedikt von Hertenstein (1517)






Πορτρέτο του Βονιφάτιου Άμερμπαχ (1519)







Το σώμα του νεκρού Χριστού στο τάφο (1521)







Εκκλησιαστικός διάκοσμος σε Γερμανίας (1522)





Εκκλησιαστικός διάκοσμος σε  Γερμανίας  (1522)






Μαντόνα σε Σολοθούρν (1522)






Πορτρέτο του Ολλανδού θεολόγου και ανθρωπιστή Εράσμιους  Ροτεροντάμους (1523)








Το Πάθος (1524-25)





Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια











Λαϊδα η Κορίνθια (1526)









Πορτρέτο του σερ Χένρι Γκίλντφορντ (1527)






Ο αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι Γουίλιαμ (1527)






Κύριος Τόμας Μορ (1527)











Η οικογένεια του Τόμας Μορ  (1527)






Πορτρέτο κυρίας με ένα σκίουρο και ένα ψαρόνι (1527-28)






Η οικογένεια του καλλιτέχνη (1528)






Διπλό πορτρέτο του του sir Thomas Godsalve και του γιου του John (1528)






Πορτρέτο του μαθηματικού και αστρονόμου Nikolaous Kratzer (1528)






Λεπτομέρεια






Μαντόνα στο Ντάρμσταντ (1526-28)






Λεπτομέρεια







Αλληγορία για παλαιά και κενή διαθήκη (1530-34)







Πορτρέτο του εμπόρου Georg Gisze (1532)





Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια








Πορτρέτο του Νικολάου Κάριου (1532-33)







Η μαρκησία του Ντόρσετ, Margaret Wotton (1532-35)







Πορτρέτο του Derich Born (1533)






Robert Cheseman (1533)







Οι πρεσβευτές - Ζαν ντε Ντιντεβίλ και Ζορζ ντε Σελβ (1533)






Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Πορτρέτο Charles de Solier, λόρδου του Morette στη Γαλλία (1534-35)





Πορτρέτο κυρίας (1535-40)






Η βασίλισσα της Αγγλίας Jane Seymour (1536)







Ερρίκος VIII (1537)






Πορτρέτο της Άννας από Κλέβε της Γερμανίας (1539)







Πορτρέτο του Έντουαρντ, πρίγκιπα της Ουαλίας (1539)








Πορτρέτο Ερρίκου VIII (1540)






Ο Ερρίκος VII με κουρείς και χειρουργούς (1543)
Στην Ευρώπη του μεσαίωνα ο κουρέας εκτός από τον καλλωπισμό της κεφαλής ήταν επιφορτισμένος να προσφέρει και ιατρικές υπηρεσίες, ακόμα και χειρουργικές. Barber Surgeons






Ο πρίγκιπας της Ουαλίας, Έντουαρντ (1543)






Χριστίνα από Δανία, δούκισσα του Μιλάνου (1538)







Τόμας Χάουαρντ, δούκας του Νόρφολκ (1539-40)






Πορτρέτο άνδρα να κρατάει γάντια και επιστολή (1540)






Πορτρέτο του Χένρι Χάουαρντ, κόμη του Σάρεϊ (1541-43)






Πορτρέτο του Τζον Τσέιμπερς (1543)






Πορτρέτο της κυρίας Μάργκαρετ Μπατς (1543)







Πορτρέτο του Άντονι, δούκα της Λωρραίνης (1543)




***


Πορτρέτο του Γιάκομπ Μάγερ (1516)






Η εταίρα Λέαινα ενώπιον των δικαστών (1517-18)





Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (1519-20)




Η ταπείνωση του αυτοκράτορα Βαλεριανού από τον Πέρση βασιλιά Σαπώρ (1521)






Πινακίδα τίτλου με Άγιο Πέτρο και Άγιο Παύλο - Ξυλογραφία (1523)





Ιωάννα της Βουλώνης, δούκισσα του Berry (1524)






Ο ζευγολάτης, από Χορός του θανάτου (1524-26)
Ξυλογραφία






Βονιφάτιος Άμερμαχ (1525)






Ο ποιητής Νικόλας Μπουρμπόν  (1525)






Το σωστό, το λάθος και η συγχώρεση (1525)
Ξυλογραφία







Ο Χριστός ως το φως το αληθινό (1526)
Ξυλογραφία







Μουσικοί στο μπαλκόνι (1527)






Πορτρέτο της κυρίας Μαρίας Γκίλφορντ (1527)






Η οικογένεια του Τόμας Μορ (1527)








Μελέτη για St. Kunigunde (1528-32)








Η αλαζονεία του Ροβοάμ (1530)






Τόμας Κρόμγουελ (1530)






Κυρία Έλιοτ (1532-33)







Ο σερ Τόμας Έλιοτ (1532-33)














Ο θρίαμβος του πλούτου (1532 - 34)








Ο θρίαμβος της φτώχειας (1532-34)







Η βασίλισσα της Αγγλίας, Άννα Μπολέυν (1532-35)







Απόλλων και Μούσες στον Παρνασσό (1533)






Σολομών και η βασίλισσα του Σαβά (1534-35)
Μινιατούρα 



Εικονογράφηση Αγίας Γραφής (1535)
Ξυλογραφία









Πορτρέτο του θρησκευτικού μεταρρυθμιστή Φιλίππου Μελάγχθων (1535)
Μινιατούρα





Προσωπογραφία (1536)






Τζένη Σέιμουρ (1536-37)





Ερρίκος VIII και Ερρίκος VII (1537)






Jane Pemberton (1540)
Μινιατούρα





Πορτρέτο νέας γυναίκας (1540)






Πορτρέτο νεαρής με λευκό κάλυμμα (1541)
Μινιατούρα






Αυτοπροσωπογραφία (1542-43)





Νεαρή Αγγλίδα




Caravaggio - Καραβάτζιο

  Μικελάντζελο Μερίζι, γνωστότερος ως Καραβάτζιο (1571-1610).

Η καταγωγή της οικογένειάς του ήταν το χωριό Καραβάτζιο, ένα χωριό κοντά στο Μιλάνο.
Έζησε στη Νάπολη όπου και μαθήτευσε στο εργαστήριο του Σιμόν Πετερτζάνο, γύρο στα 20 του μετακόμισε στη Ρώμη, αργότερα στη Βενετία,  τη Μάλτα,  και την Σικελία.
Ο εκρηκτικός του χαρακτήρας, με συχνά επεισόδια και έριδες, δεν τον εμπόδιζε να ζωγραφίζει μανιωδώς.
Το 1606 στη Νάπολη σε έναν καβγά, μάλλον άθελά του, τραυματίζει θανάσιμα έναν αντίπαλό του, καταδικάστηκε σε θάνατο, ποινή που επέτρεπε σε κάθε αστυνομικό του Βατικανού να τον εκτελέσει επί τόπου. Σαν φυγόδικος κατέφυγε στη Μάλτα  με πρόθεση να γίνει Ιππότης του Τάγματος της Μάλτας, και μετά να διεκδικήσει απονομή χάριτος από τον Πάπα και να επιστρέψει στη Ρώμη. Το ασκητικό πνεύμα των ιπποτών δεν συμφωνούσε με τις συνήθειες του, αλλά και τις ζωγραφικές του προσεγγίσεις και τον εκδίωξε σαν διεφθαρμένο και ρυπαρό. Περιπλανήθηκε σε Σικελία, Συρακούσες και Μεσίνα.
Όταν ξαναγύρισε το 1610 στον τόπο του εγκλήματος κάποιοι που δεν το ξέχασαν τον σκότωσαν έξω από μια ταβέρνα.
Υπάρχουν και άλλες εκδοχές για τον θάνατο του όπως αιτία να ήταν η ελονοσία ή η σύφιλη και μια νεότερη εκδοχή μετά από εξέταση των οστών του, θέλει την δηλητηρίαση από μόλυβδο, συστατικό των χρωστικών ουσιών που χρησιμοποιούσε.
 Το έργο του δίχασε τους συγχρόνους του, από πολλούς αντιμετωπίστηκε με θαυμασμό από άλλους αντιμετωπίστηκε αρνητικά, oι επικριτές του έκαναν λόγο για  σκανδαλώδες τρόπο που  αποτύπωνε τα θέματά του. O Πουσέν πίστευε ότι είχε έρθει στον κόσμο για να καταστρέψει τη ζωγραφική.
Μετά τον θάνατό του η φήμη του εξασθένησε και το ζωγραφικό του έργο ήταν στα αζήτητα.Τον 19ο αιώνα και μετά άρχισε και πάλι να αναγνωρίζεται η αξία του.




Παιδί με ένα καλάθι με φρούτα (1593)



Λεπτομέρεια 



Παιδί και το δάγκωμα μιας σαύρας (1594)







Αυτοπροσωπογραφία ως Βάκχος - Άρρωστος Βάκχος (1594)
Το έργο είναι κατά τη νοσηλεία  του για 6 μήνες, βαριά άρρωστος, στο νοσοκομείο απόρων στη Ρώμη











Οι μουσικοί (1595)





Η έκσταση του Αγίου Φραγκίσκου (1595)






Η Αγία Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας (1595-96)




Χαρτοκλέφτες (1596)





Λαουτιέρης (1596)






Βάκχος (1596)






Μαρία Μαγδαληνή (1596-97)










Ανάπαυση κατά τη φυγή από την Αίγυπτο (1597)






Λεπτομέρεια




Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1598)






Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1598)




Ιουδήθ και Ολοφέρνης (1598)









Πορτρέτο μιας εταίρας (1598)








Κεφαλή της Μέδουσας (1598-99








Νάρκισσος (1598-99)









Η θυσία του Ισαάκ (1599)





Ο Άγιος Ματθαίος και ο άγγελος (1599-1600)
Ότι έχει διασωθεί από το έργο είναι μια ασπρόμαυρη φωτογραφία. Ο πίνακας βρίσκονταν στο Μουσείο του Αυτοκράτορα Φρειδερίκου στο Βερολίνο και καταστράφηκε μαζί με το μουσείο στους βομβαρδισμούς του 1945.
Το θέμα ήταν, ένας άγγελος Κυρίου να οδηγεί το χέρι του Ματθαίου στη συγγραφή του Ευαγγελίου. Ήταν μια παραγγελία για το παρεκκλήσι Κονταρέλι στην εκκλησία του Αγίου Λουδοβίκου στη Ρώμη. Η απεικόνιση όπως έγινε θεωρήθηκε απαράδεκτη και η εντολή ήταν να ξαναζωγραφιστεί το ίδιο θέμα.



Ο Άγιος Ματθαίος και ο άγγελος (1599-1600)





Λεπτομέρεια 







Εσωτερικό παρεκκλησίου Κονταρέλι της εκκλησίας Σαν Λουίτζι






Το μαρτύριο του Αγίου Ματθαίου (1599-1600)






Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια







Το κάλεσμα του Ματθαίου (1599-1600)





Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια







Καλάθι με φρούτα (1599)




Μαρία Μαγδαληνή (1599)






Δίας, Ποσειδώνας και Πλούτωνας (1600)







Δαβίδ και Γολιάθ (1600)






Λαουτιέρης (1600)





Η μεταστροφή του Αγίου Παύλου (1600)





Η μεταστροφή στο δρόμο για την Δαμασκό (1600-01)









Η σταύρωση του αγίου Πέτρου (1601)
Παρεκκλήσι Σεράσι στην εκκλησία Αγία Μαρία του Λαού στη Ρώμη




Λεπτομέρεια








Το δείπνο της Εμμαούς (1601)







Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια





Πορτρέτο του ποιητή Τζανμπατίστα Μαρίνο (1601)






Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής, νέος με κριάρι (1602)




Η θυσία του Ισαάκ (1602)







Η προδοσία του Χριστού (1602-03)






Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια



Η ταφή του Χριστού (1602-04)








Ο νικητής έρωτας (1603)






Λεπτομέρεια






Η Ταφή (1603)






Λεπτομέρεια







Η δυσπιστία του Θωμά (1603)





Στέψη με αγκάθια (1603)






Λεπτομέρεια







Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1604)





Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1604)






Η Αγία οικογένεια (1604)





Ο Χριστός στον κήπο (1605)







Στέψη με αγκάθια (1605)




Η Μαντόνα του Λορέτο (1605)






H Παναγία με το φίδι - Η Μαντόνα του Παλαφρενιέρι (1606)
Το έργο ήταν για την εκκλησία του Αγίου Πέτρου της Ρώμης. Απορρίφθηκε σαν ιερόσυλο.





Λεπτομέρεια





Λεπτομέρεια





Ο Άγιος Φραγκίσκος σε στοχασμό (1606)






Ο Άγιος Φραγκίσκος σε στοχασμό (1606)





Το δείπνο της Εμμαούς (1606)







Ιδού ο άνθρωπος (1606)





Ο θάνατος της Παρθένου (1606)





Λεπτομέρεια






Άγιος Ιερώνυμος γράφοντας (1606)





Άγιος Ιερώνυμος (1606)






Ο Δαβίδ με το κεφάλι του Γολιάθ (106-07)




Λεπτομέρεια







Η Παναγία του Ροζάριο (1606-07)






Το μαστίγωμα του Χριστού - Ο Χριστός στην κολόνα  (1607)







Λεπτομέρεια






Τα επτά ελέη (1607)






Λεπτομέρεια







Λεπτομέρεια






Λεπτομέρεια






Μαστίγωμα (1607)







Λεπτομέρεια








Η σταύρωση του Αγίου Ανδρέα (1607)





Άγιος Ιερώνυμος (1607)






Αποκεφαλισμός του Αγίου Ιωάννη του προδρόμου (1608)






Λεπτομέρεια





Πορτρέτο Alof de Wignacourt  (1608)
Μεγάλος μαγίστρος του Τάγματος της Μάλτας






Μαλτέζος ιππότης (1608)







Η Σαλώμη με το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή (1609)






Γέννηση με Άγιο Φραγκίσκο και Άγιο Λαυρέντιο (1609)






Ευαγγελισμός (1609)





Σαλώμη με το κεφάλι του Βαπτιστή (1609)





Η Σαλώμη με το κεφάλι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου (1609-10)






Οδοντογιατρός (1610)




Ο Δαβίδ με το κεφάλι του Γολιάθ (1610)








Το μαρτύριο της Αγίας Ούρσουλας (1610)




Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής (1610)






Λεπτομέρεια





Η άρνηση του Αγίου Πέτρου (1610)






Λεπτομέρεια









Viewing all 159 articles
Browse latest View live