Περσεφόνη - Persephone

H Περσεφόνη ήταν κόρη του Δία και της θεάς Δήμητρας.
Μια ημέρα μια συντροφιά παρθένων, η νεαρή Περσεφόνη, η Αθηνά, η Άρτεμις και η Νύμφες Ωκεανίδες απολαμβάνουν ξένοιαστες την πανέμορφη πεδιάδα στο  Νύσιον Πεδίον.
Η Περσεφόνη ανέμελη, μαζεύοντας λουλούδια, απομακρύνθηκε από την συντροφιά της αναζητώντας το ποιο όμορφο λουλούδι και όταν έσκυψε να κόψει ένα νάρκισσο, άνοιξε η γη και πρόβαλε ένα άρμα που οδηγούσε ο Πλούτωνας ή Άδης και την άρπαξε για να την οδηγήσει στον κάτω κόσμο που ήταν το βασίλειό του.
Οι κραυγές για βοήθεια της Περσεφόνης δεν ακούστηκαν από κανέναν εκτός από την Εκάτη και τον Ήλιο που είδαν ταν αρπαγή.
Μάταια η λυπημένη Δήμητρα περιπλανιόταν αναζητώντας την κόρη της, με οργή για τον Δία που επέτρεψε να συμβεί αυτό στη κόρη τους. Η θλίψη της ήταν τέτοια που παραμέλησε το φυτικό της βασίλειο  με αποτέλεσμα να αρχίσουν όλα τα φυτά να μαραίνονται.
Ο Ήλιος συμπόνεσε την δυστυχισμένη μάνα και της αποκάλυψε τι είχε συμβεί.
Αμέσως η Δήμητρα έτρεξε στο Δία και απαίτησε την επιστροφή της Περσεφόνης αλλιώς δεν θα φύτρωνε τίποτα πάνω στη γη.
Ο Πλούτωνας  ξέροντας ότι όποιος φάει κάτι στο βασίλειό του θα δενόταν για πάντα μαζί του πρόσφερε στην Περσεφόνη να φάει ένα ρόδι. Η Περσεφόνη έφαγε έξι ρόγες.
Ο Δίας βλέποντας τη δυστυχία των ανθρώπων από την οργή της Δήμητρας που απαιτούσε την επιστροφή της Περσεφόνης αλλά ξέροντας και τους νόμους του κάτου κόσμου, βρήκε μια συμβιβαστική λύση.
Έξη μήνες θα ζούσε η Περσεφόνη στον κάτω κόσμο και έξη κοντά στην μητέρα της.
Έτσι κάθε φορά που η Περσεφόνη κατεβαίνει στον κάτω κόσμο, τα φύλα πέφτουν τα λουλούδια μαραίνονται όπως η ψυχή της Δήμητρας που χάνει την κόρη της,
 αντίθετα όταν η Περσεφόνη επιστρέφει η γη γιορτάζει ανθίζοντας και φορώντας τα πράσινά της και  απλόχερα προσφέρει καρπούς στους ανθρώπους.
Ο μύθος έχει και άλλες παραλλαγές κατά τόπους, στη Δύση το αντίστοιχο μυθικό όνομα είναι Προσερπίνα.